حرف دل
خداوندا این چه سری است که با حسین داری، تمام ملائک بر او می گرییند و روضه خوانش تویی، زیارتش را با زبان خود جاری ساختی، خوردن تربتش را حلال و اسباب شفا فرمودی، در حالی که خوردن خاک حرام است.گریه بر حسین را وسیله قرب به خود نامیدی، او را نفس مطمئنه خواندی و از او خشنود شدی.
تو با حسین چه کردی و حسین با تو چه کرده!
این چه عهدیست میان تو بااو ای جان جانان؛
پیامبران را با گریه بر حسین می گذری، در جان مادر زبانش میگشایی و با او از کارعظیم سخن می گویی، هرکه بر در خانه حسین آید می بخشی و هر که بر او خدمت کند عزیز می داری.
در مقابل این حسین است که جام بلا می طلبد و می نوشد، عزیزان می دهد عزیز می شود، اسارت خواهر می دهد و ما رأیت الّا جمیلا می شنود.
پروردگارا این چه حکمتی است، نمی دانم؛ نه تورا شناخته ام نه حسینت را !
